سوئیچ های مدیریت نشده یا غیر مدیریتی ساده ترین نوع سوییچ ها هستند. آنها نیازی به پیکربندی قبلی ندارند اما هیچ گونه پشتیبانی پیکربندی نیز برای ویژگی های خود ارائه نمی دهند. ما می توانیم به راحتی چندین دستگاه شبکه را به آن وصل کنیم و دستگاه ها می توانند از قبل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. چیزی که این امکان را فراهم می کند این است که سوئیچ های مدیریت نشده دارای پورت های اتصال خودکار هستند که به طور خودکار پارامترهای ارتباطی را تعیین می کنند. این موارد شامل نرخ داده و حالت انتقال (نیمه دوبلکس یا تمام دوبلکس) است.

همه دستگاه هایی که به یک سوئیچ مدیریت نشده متصل می کنیم می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از نظر فنی می گوییم همه دستگاه ها در یک حوزه پخش هستند. بنابراین، یکی از ویژگی های مهم این گونه سوئیچ ها، توانایی نگهداری جدول آدرس های کنترل دسترسی رسانه (MAC) است. این کار این قابلیت را به این سوئیچ می دهد تا داده‌های خروجی را در پورت خاص مورد نیاز برای رسیدن به مقصد به جای پخش داده‌ها در همه پورت‌ها (سیلاب) ارسال کند.

سوئیچ های مدیریت نشده همچنین می توانند شامل ویژگی های داخلی QoS (کیفیت خدمات) باشند. با این حال، پارامترهای QoS به صورت ایستا تنظیم شده‌اند و ما نمی‌توانیم آنها را تغییر دهیم.

سوئیچ‌های مدیریت ‌نشده از IGMP پشتیبانی نمی‌کنند و با ترافیک چندپخشی مانند ترافیک پخش رفتار می‌کنند، که در صورت کنترل نشدن می‌تواند شبکه را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به طوفان‌های پخش شود. این ویژگی به ویژه در شبکه های صنعتی مهم است زیرا پروتکل EtherNet/IP به شدت بر ترافیک چندپخشی متکی است.

تمام ویژگی های سوئیچ های مدیریت شده هزینه های اضافی به همراه دارند، بنابراین بهتر است که بدانید چه زمانی باید یک سوئیچ مدیریت سخت شده را انتخاب کنید یا چه زمانی می توان از یک سوئیچ مدیریت نشده استفاده کرد. سوئیچ های مدیریت نشده بیشتر برای اتصال دستگاه های لبه بر روی اسپورهای شبکه یا در یک شبکه کوچک مستقل با تنها چند جزء استفاده می شوند.

ویژگی های سوئیچ های مدیریت نشده با ویژگی های اتصال اولیه با هزینه کم عبارتند از:

• متکی بر عملیات Plug-and-play که برای تنظیمات به مذاکره خودکار
• مناسب بودن محدود به توپولوژی های شبکه ساده، مانند زنجیره ستاره و دیزی.
• توانایی ایجاد و ذخیره جداول آدرس MAC،
• مدیریت بهتر ترافیک نسبت به هاب های اترنت

هیچ تفاوتی در نحوه برخورد سوئیچ ها با ترافیک چندپخشی و ترافیک پخش وجود ندارد، که می تواند باعث ایجاد مشکلات تراکم شدید به نام طوفان پخش شود (مشکلی به ویژه برای دستگاه های صنعتی اینترنت اشیا، که اغلب برای دستورات مربوط به دستگاه به ترافیک چندپخشی متکی هستند)

سوئیچ های مدیریت نشده برای تعیین پارامترهایی مانند نرخ داده و استفاده از حالت نیمه دوطرفه یا تمام دوبلکس از پورت های خود مذاکره استفاده می کنند. علاوه بر این، سوئیچ های مدیریت نشده مفهومی از شبکه های محلی مجازی (VLAN) ندارند. بنابراین، همه دستگاه‌ها به یک دامنه پخش تعلق دارند.

با این حال، سوئیچ های مدیریت نشده یک جدول آدرس کنترل دسترسی رسانه (MAC) را حفظ می کنند. این جدول آدرس‌های MAC آموخته‌شده به‌صورت پویا و پورت سوئیچ مربوطه را که آدرس MAC بر روی آن آموخته شده است، ردیابی می‌کند. گنجاندن جدول آدرس MAC به این معنی است که سوئیچ های شبکه مدیریت نشده یک دامنه برخورد جداگانه در هر پورت ارائه می دهند.

تصادم زمانی رخ می دهد که دو دستگاه در یک دامنه سعی می کنند دقیقاً همزمان داده ها را ارسال کنند. اگر این اتفاق بیفتد، سوئیچ هر دو بسته را رها می کند و دستگاه های پایانی مجبور به ارسال مجدد می شوند. دامنه برخورد یک مرز شبکه لایه 2 است که در آن دستگاه ها می توانند یک فریم پخش ارسال کنند و به همه دستگاه های موجود در بخش مذکور دسترسی پیدا کنند.

مشخصات اصلی سوئیچ های مدیریت نشده

کارایی

معمولا سوئیچ های غیر مدیریتی دارای مکانیزم های QoS داخلی هستند. اگرچه این مکانیسم ها ثابت هستند (ما نمی توانیم آنها را تغییر دهیم)، اما برای اطمینان از اینکه شبکه های ساده به خوبی کار می کنند دارای گزینه کافی هستند.

امنیت

به طور کلی سوئیچ های مدیریت نشده امنیت بسیار ابتدایی و پایینی دارند و معمولاً مکانیسم های سوئیچ های مدیریت نشده فقط به امنیت فیزیکی مربوط می شود. به عنوان مثال، آنها ممکن است دارای لوازم جانبی مانند شکاف امنیتی Kensington (یک سیستم ضد سرقت) یا پوشش های درگاه قفل شونده باشند.

 قیمت

قیمت سوئیچ ها به طور کلی به تعداد پورت های مورد نیاز ما و پهنای باند این پورت ها بستگی دارد. هرچه پورت ها و پهنای باند بیشتر باشد، سوئیچ گران تر است.

معمولا سوئیچ های مدیریت نشده قیمتی کمتر و مرون به صرفه تری نسبت به دیگر سوئیچ ها دارند.

چه زمانی می توانیم از سوئیچ مدیریت نشده استفاده کنیم؟

هنگام انتخاب بین سوئیچ های مدیریت شده و مدیریت نشده، باید چند نکته را در نظر بگیریم. اولین مورد اندازه شبکه (از نظر تعداد دستگاه های متصل) است. معمولاً نیازی به سرمایه گذاری روی سوئیچ مدیریت شده برای یک شبکه کوچک نیست. بنابراین، سوئیچ مدیریت نشده بهترین گزینه است.

نکته دومی که باید به آن توجه کنیم میزان ترافیک شبکه است. در برخی موارد، حتی شبکه های کوچک نیز می توانند ترافیک زیادی ایجاد کنند. بنابراین در شبکه های کم ترافیک، سوئیچ مدیریت نشده بهترین گزینه است.