مقایسه اینترنت فیبر و DSL

دسترسی به اینترنت پهن باند به اشکال مختلف وجود دارد.

یک شکل محبوب DSL است که سرعت کافی را برای مناطق روستایی بیشتر که در آن کابل یا وسایل دیگر ممکن است در دسترس نباشد، فراهم می کند.

یکی دیگر از شکل های محبوب، فیبر است که سرعت بسیار خوبی دارد اما به صورت محدود برای اکثر مناطق در دسترس است.

انتخاب نوع دسترسی پهنای باند به عوامل زیادی بستگی دارد، اما مهمترین عواملی که باید در نظر گرفته شوند سرعت و قابلیت اطمینان هستند. با توجه به این که بسیاری از زندگی به اینترنت وابسته است، تنها اطمینان از دسترسی آسان و مطمئن به اینترنت منطقی است. بنابراین، با در نظر گرفتن همه این موارد، کدام بهتر است؟ DSL یا فیبر؟

DSL و فیبر تفاوت های بسیار فاحشی دارند و ممکن است تصمیم گیری بین این دو دشوار باشد. اگر در منطقه ای هستید که هر دو تحت پوشش آن هستند، این تفاوت  ها ارزش دانستن را دارند.

 بیایید نگاهی دقیق‌تر به تفاوت‌های بین این دو نوع اینترنت، نحوه عملکرد آنها و اینکه کدام یک برای شما بهتر است، بیندازیم. اگر در حال خرید یک سرویس ماهانه هستید، به شما کمک می کند که بدانید برای چه چیزی پول پرداخت می کنید.

بین این دو روش و نحوه دسترسی شما به اینترنت فاصله زیادی وجود دارد. این دو روش، روش های بسیار متفاوتی برای آنلاین شدن هستند.

تفاوتDSL  و فیبر چیست؟

تفاوت های فاحشی بین این دو وسیله دسترسی به اینترنت وجود دارد. این تفاوت به ارتباط با دو روش بسیار متفاوت آنها برای انتقال داده مربوط می شود.

سرعت

سرعت DSL به طور کلی کمی کندتر از آن چیزی است که کاربران پهنای باند مدرن انتظار دارند. نرخ های آپلود و دانلود به ندرت متقارن هستند، که به تاخیر کمکی نمی کند. متوسط ​​نرخ دانلود برای DSL از 5 تا 35 مگابیت بر ثانیه است. نرخ‌های آپلود محدودتر است و از 1 تا 10 مگابیت در ثانیه متغیر است.

سرعت فیبر به طور کلی بسیار سریعتر است. رسانه برای انتقال فیبر بسیار متفاوت است، بنابراین منطقی است. فیبر به جای تکیه بر سیم کشی مسی آنالوگ، مانند DSL، از خطوط فیبر نوری استفاده می کند.

این خطوط از نور ساطع شده از یک طرف برای ارسال و دریافت داده استفاده می کنند و به این ترتیب بسیار سریعتر از سرعت اینترنتی متوسط ​​شما هستند. میانگین سرعت دانلود از 250 مگابیت بر ثانیه تا 5000 مگابیت بر ثانیه است. نرخ های فیبر معمولاً متقارن هستند، بنابراین سرعت آپلود با سرعت دانلود برابر است.

قابلیت اطمینان

داشتن یک اتصال اینترنتی پایدار و بادوام برای نیازهای امروزی ضروری است. قابلیت اطمینان کلی با هر دوی این نوع دسترسی به اینترنت به طور کلی خوب است، اما تفاوت هایی وجود دارد که باید به آن بپردازیم.

قابلیت اطمینان عمومی برای DSL نسبتاً قوی است. اگر هنوز از دسترسی به تلفن ثابت استفاده می کنید، برخی از بسته ها ممکن است با مشکل مواجه شوند. به این ترتیب، ممکن است با وقفه های لحظه ای سرویس مواجه شوید.

برای دسترسی عادی به اینترنت، مانند مرور وب یا پاسخ دادن به ایمیل‌ها، این یک مشکل بزرگ نیست. اگر شما یک گیمر یا استریمر بزرگ هستید، این ممکن است یک مشکل به حسب بیاید. این به طور کلی یک اتفاق رایج نیست، اما می تواند اتفاق بیفتد زیرا بر همان خطوطی متکی است که دسترسی به تلفن سنتی متکی است.

قابلیت اطمینان فیبر کاملاً قابل اعتماد است.

در آب و هوای بسیار بد، نگرانی کمتری در مورد خاموشی وجود دارد، زیرا خطوط معمولاً در زیر زمین مدفون هستند. این به این معنا نیست که از نظر قابلیت اطمینان کاملاً آسیب ناپذیر است.

خطوط فیبر پس از آسیب دیدگی باید به طور کامل تعویض شوند و مانند سیم کشی مسی سنتی شما نیستند که بتوانید کابل های سالم را به هم متصل کنید. از آنجایی که کابل‌های فیبر نوری به فیبرهای پلاستیکی یا شیشه‌ای متکی هستند، پس از در معرض خطر قرار گرفتن، غیر قابل استفاده می‌شوند.

دسترسی

DSL  در طیف گسترده ای از خانه ها در دسترس است. اگر خانه با خطوط تلفن از قبل نصب شده ساخته شده باشد، به احتمال زیاد برای دسترسی DSL آماده است. این در تضاد کامل با چیزی مانند اینترنت کابلی است که می تواند نیاز به نصب تخصصی داشته باشد.

همانطور که می توانید تصور کنید از آنجایی که به کابل کشی تخصصی متکی نیست، به راحتی در محدوده وسیع تری از مناطق در دسترس است. با این حال، اگر در یک منطقه روستایی با پوشش اینترنت محدود هستید،DSL  ممکن است یکی از گزینه‌های انگشت شمار باشد.

فیبر یک توسعه نسبتا جدید برای دسترسی گسترده تر به اینترنت است. این فناوری سال‌هاست که وجود دارد، اما بسیار گران بود. این امر هنوز هم تا حدودی صدق می کند، زیرا کمتر احتمال دارد که دسترسی به اینترنت فیبر را در یک منطقه تحت پوشش بزرگتر پیدا کنید. اگر فیبر در منطقه شما در دسترس است، پس ارزش آن را دارد که هزینه کنید.

تفاوت های فیبر و DSL که باید بدانید:

• DSL در مناطق بیشتری در دسترس است.
• فیبر فقط در مکان‌های انتخابی موجود است
• فیبر از کابل کشی نه چندان ارزان استفاده می کند.
• فیبر یک اتصال متقارن است.

بین فیبر و DSL کدام یک بهتر است؟ کدام را باید انتخاب کنیم؟

بنابراین، کدام یک از این روش های دسترسی به اینترنت انتخاب بهتری است؟

دسترسی به اینترنت فیبر بهترین انتخاب مطلق است. داشتن سرعت های متقارن آپلود و دانلود، خطوط زیرزمینی و انتقال سریع داده ها، آن را به یک انتخاب عالی تبدیل می کند. با این حال، اگر در منطقه ای هستید که هیچ پوششی وجود ندارد، این روش مورد توجه نیست.

DSL  یک انتخاب عالی برای کسانی است که به دنبال دسترسی پایدار به اینترنت هستند که در آن روش‌های باند پهن سنتی ممکن است قابل دوام نباشند. سریعترین نیست، اما برای بیشتر چیزها به اندازه کافی پایدار و سریع است.

DSL  ممکن است برای پخش رسانه بهترین نباشد، اما دسترسی پایدار به اینترنت را برای مواردی مانند مرور وب، ارسال ایمیل و دانلود برخی رسانه ها فراهم می کند. دسترسی به اینترنت DSL این مزیت را دارد که برای راه اندازی به هیچ نوع نصب تخصصی نیاز ندارد.

اگر در منطقه ای هستید که پوشش برای هر دو روش در دسترس است، فیبر بهترین انتخاب است. سرعت دانلود آهسته مانع شما نمی شود و سطح کاملاً متفاوتی از دسترسی به اینترنت است.

با این حال، مطمئناً بستگی به این دارد که چه چیزی برای بودجه شما مناسب است و چه چیزی در منطقه شما موجود است.