انواع دسته‌بندی سوئیچ‌ها
انتخاب دقیق سوئیچ‌های شبکه برای تجارت کوچک شما می‌تواند تأثیر بزرگی در کارایی و انعطاف‌پذیری آن داشته باشد. درک تفاوت‌های بین انواع مختلف سوئیچ‌ها به شما امکان می‌دهد تا یک راه‌حل شبکه‌ای را انتخاب کنید که با نیازهای در حال توسعه کسب‌وکارتان هماهنگ باشد. هنگامی که به دنبال گزینه‌های موجود هستید، به ویژگی‌های خاص و دسته‌بندی‌های سوئیچ‌ها توجه کنید.
دسته‌بندی سوئیچ‌ها از نظر سخت افزاری
سوئیچ‌های شبکه بر اساس خصوصیات سخت‌افزاری به پنج دسته تقسیم‌بندی می‌شوند: فیکس (Fixed)، ماژولار (Modular)، قابل انباشت (Stackable)، با قابلیت PoE و فیبر نوری. در ادامه، به بررسی ویژگی‌های هر یک از این مدل‌ها می‌پردازیم:
مدل فیکس (Fixed):
این مدل به دلیل تنوع قابلیت‌ها، محبوبیت زیادی دارد. از آن می‌توان به عنوان سوئیچ مدیریتی یا غیرمدیریتی استفاده کرد و برای شبکه‌های خانگی، سازمانی، بانکی، اداری و استارتاپ‌ها مناسب است. تعداد پورت‌های ثابتی دارد که در بازار با تعداد پورت‌های 8، 16، 24 و غیره موجود است. پورت‌ها بر اساس سرعت و نوع اتصال دسته‌بندی می‌شوند، با حداقل سرعت 1Gbps و حداکثر سرعت‌های 10Gbps و 40Gbps. همچنین می‌توان برای اتصال از فیبر نوری استفاده کرد.
مانند سوئیچ‌های سری 110 سیسکو که مدیریت نمی‌شوند، برای برقراری اتصالات ابتدایی در شبکه‌ها طراحی شده‌اند. این سوئیچ‌ها با قابلیت پلاگ‌اند‌پلی، نیازی به پیکربندی پیچیده ندارند و برای مواقعی که تنها به عملیات سوئیچینگ ابتدایی نیاز است، ایده‌آل هستند. معمولاً در محیط‌های خانگی یا مکان‌هایی که تنها به تعداد محدودی پورت نیاز دارند مانند میزهای کار، آزمایشگاه‌ها یا اتاق‌های کنفرانس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اما سوئیچ‌های مدیریتی سری 550X سیسکو، به عنوان بخشی از دسته سوئیچ‌های پیکربندی ثابت یا فیکس، برای فراهم کردن وسیع‌ترین طیفی از قابلیت‌ها طراحی شده‌اند تا تجربه‌ای برتر در برنامه‌ها، امنیت در بالاترین سطح، کنترل دقیق و مدیریت شبکه، و همچنین امکان گسترش و مقیاس‌پذیری را ارائه دهند. این سوئیچ‌ها اغلب به عنوان سوئیچ‌های تجمیعی/دسترسی در شبکه‌های بزرگ یا به عنوان سوئیچ‌های اصلی در شبکه‌های کوچکتر به کار می‌روند.
انواع دسته‌بندی سوئیچ‌ها
مدل ماژولار (Modular):
مدل ماژولار از نظر کارایی از مدل فیکس برتر است، زیرا با افزودن ماژول‌ها به کیس، تعداد پورت‌ها قابل افزایش است. این امر به ارتقا و توسعه دستگاه کمک کرده و باعث افزایش بهره‌وری می‌شود. سوئیچ‌های ماژولار معمولاً در کیس‌های بزرگ قرار دارند و برای خنک‌سازی، مجهز به چندین فن هستند. با اضافه کردن ماژول‌ها، تعداد پورت‌ها و کاربران قابل افزایش است، به همین دلیل در شبکه‌های بزرگ مانند دیتاسنترها و شبکه‌های سازمانی بزرگ استفاده می‌شود. به دلیل قابلیت افزایش پورت، این مدل گران‌تر از مدل فیکس است.
مدل قابل انباشت (Stackable):
در این مدل، چندین سوئیچ فیکس یا ماژولار با استفاده از کابلی به نام Stack به یکدیگر متصل می‌شوند و به صورت یک گروه عمل می‌کنند. طول کابل Stack حدود 5 متر است، بنابراین فاصله سوئیچ‌ها از سایر اجزای شبکه نباید بیش از 3 یا 4 متر باشد. ظرفیت، نوع مدیریت، تنظیمات و آدرس IP این گروه به صورت یکپارچه است و به عنوان یک دستگاه واحد عمل می‌کنند. استفاده از این سیستم یکپارچه به افزایش پهنای باند، مدیریت آسان‌تر و افزایش ظرفیت پورت‌ها کمک می‌کند و کابل‌کشی شبکه را منظم‌تر می‌سازد.
مدل PoE:
PoE مخفف Power-over-Ethernet است و به انتقال برق از طریق کابل اترنت اشاره دارد. سوئیچ‌های PoE از فناوری PoE استفاده می‌کنند و برق را از طریق کابل اترنت منتقل می‌کنند. این مدل برای محیط‌هایی با محدودیت در دسترسی به پریز برق مناسب است، زیرا کابل اترنت هم برق و هم اتصال شبکه را فراهم می‌کند. انعطاف‌پذیری بالا، استفاده آسان و هزینه مناسب از ویژگی‌های مهم این مدل هستند. تعداد پورت‌های مدل PoE معمولاً 8، 12، 24 و 48 است.
مدل فیبر نوری:
بیشتر سوئیچ‌های مورد استفاده در شبکه از طریق پورت RJ45 یا کابل اترنت معمولی مانند Cat 5، Cat 6 و Cat 7 به دیگر تجهیزات متصل می‌شوند. برای اتصال تجهیزات شبکه‌ای که فاصله زیادی از یکدیگر دارند، باید از کابل فیبر نوری استفاده کرد. این مدل دارای پورت‌های فیبر نوری است و تعداد پورت‌های سوئیچ‌های فیبر نوری معمولاً 5، 8، 12، 24، 3، 48 و 54 است. این مدل معمولاً در ساختمان‌هایی با فاصله زیاد از یکدیگر به کار می‌رود.
دسته‌بندی سوئیچ‌ها از نظر نرم‌افزاری
سوئیچ‌های شبکه بر اساس ویژگی‌های نرم‌افزاری به پنج دسته کلی تقسیم می‌شوند: غیر مدیریتی، مدیریتی، هوشمند، لایه 3 و دیتاسنتر. در ادامه، به توضیح هر یک از این دسته‌ها می‌پردازیم:
مدل غیر مدیریتی (Unmanaged):
این دسته از سوئیچ‌ها برای برقراری ارتباط در شبکه‌های محلی مانند شبکه‌های خانگی یا کوچک تجاری استفاده می‌شوند. راه‌اندازی آن‌ها ساده است و برای اتصال دستگاه‌هایی مانند کامپیوترها، پرینترهای شبکه و روترهای وای‌فای کاربرد دارند. این سوئیچ‌ها به صورت خودکار عمل می‌کنند و امکان تغییر تنظیمات شبکه در آن‌ها وجود ندارد.
مدل مدیریتی (Managed):
سوئیچ‌های مدیریتی امکاناتی مانند کنترل سرعت و ظرفیت پورت‌ها، مدیریت ترافیک و جلوگیری از ارسال داده‌های خطا را فراهم می‌کنند. این مدل برای شبکه‌هایی که نیاز به پهنای باند بالا و کنترل دقیق دارند مناسب است و امکان برنامه‌ریزی و مدیریت پیشرفته را ارائه می‌دهد.
مدل هوشمند (Smart Switch):
سوئیچ‌های هوشمند ترکیبی از ویژگی‌های مدل‌های مدیریتی و غیر مدیریتی هستند. این دستگاه‌ها امکان کنترل از راه دور را دارند و برای مدیریت ترافیک، آدرس‌دهی IP، عیب‌یابی و محدود کردن دسترسی‌ها استفاده می‌شوند.
مدل لایه 3:
سوئیچ‌های لایه 3 ترکیبی از قابلیت‌های سوئیچ و روتر هستند و قادر به مسیریابی هوشمند IP هستند. این مدل‌ها به کاهش حجم ترافیک و تاخیر کمک کرده و فرایند پیکربندی را ساده می‌کنند.
مدل دیتاسنتر:
سوئیچ‌های دیتاسنتر برای کاربردهایی با نیاز به عملکرد بالا، سرعت زیاد و ظرفیت پورت بالا طراحی شده‌اند. این مدل‌ها در سازمان‌های بزرگ کاربرد دارند و امنیت و سرعت بروزرسانی نرم‌افزارهای کاربردی را افزایش می‌دهند.
